Δέκα χρόνια μετά από την τελευταία τους συναυλία, ο Χάρης και ο Πάνος ,οι κατά κόσμον Κατσιμιχαίοι συναντήθηκαν μαζί επί σκηνής το περασμένο Σάββατο στο ποδηλατοδρόμιο του ΟΑΚΑ…κι απ’ ότι φαίνεται «τίποτα δεν έχει αλλάξει- έστω κι αν τίποτα δεν είναι όπως παλιά».
Το γήπεδο γέμισε ασφυκτικά, περισσότεροι από δέκα χιλιάδες φίλοι των τραγουδοποιών ήταν εκεί για να τους ακούσουν...
Άνθρωποι όλων των ηλικιών από έφηβους και φοιτητές μέχρι εκείνους που μεγάλωσαν ,ονειρεύτηκαν και αγάπησαν τα τραγούδια τους και τους ίδιους από το ξεκίνημα της διαδρομής τους.
Λίγο μετά τις 9:00 τα φώτα χαμήλωσαν…ενώ η αναμονή μεγάλωνε, «Αν είσαι θεός», τραγουδούν και αποθεώνονται οι ίδιοι από το μεγάλο κοινό . Για δέκα περίπου λεπτά συνεχίζουν μαζί ενώ μετά ο Μάνος Ξυδούς έρχεται για να θυμίσει κάτι από τις επιτυχίες των Πυξ Λαξ , με το γνώριμο πάθος και την ένταση του.
Τα τραγούδια των Κατσιμιχαίων («Ανόητες Αγάπες» «Νύχτωσε Νύχτα», η«Θεσσαλονίκη» του Θάνου Μικρούτσικου «Καλό Ταξίδι», «Μια Βραδιά Στο Λούκι»,«Don’t Worry Be Happy») εναλλάσσονταν με ξένες διασκευές των REM και Iggy Pop κ.α , δια στόματος του Τόλη Φασόη. Εκείνοι δίνουν το έναυσμα και το κοινό τους ακολουθεί… ενώ δεν λείπουν τ’ αμοιβαία πειράγματα , οι σύντομες αφηγήσεις, οι αφιερώσεις αλλά και οι συγγνώμες.
Λίγο πριν το τέλος της βραδιάς η «Ρίτα», ο «Φάνης», οι «Συγκάτοικοι στην τρέλα» και το « Μη γυρίσεις» ήταν αρκετά για ν’ απογείωσουν το κοινό.. που έμοιαζε να μην χορταίνει(πολύ δε περισσότερο, αφού οι ίδιοι –περιέργως- επέλεξαν να μην εμφανιστούν για πολλή ώρα μαζί στην σκηνή).
"Ευχαριστούμε πάρα πολύ. Ειλικρινά δεν το περίμενα. 10 χρόνια αργότερα. Περίεργο. Ο Θεός να σας έχει καλά." Με τα λόγια αυτά ο Χάρης αποχαιρετά το κοινό.. και τα δυο αδέλφια φεύγουν αγκαλισμένα από τη σκηνή , για να επιστρέψουν και πάλι ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του κοινού…και να κλείσουν τη βραδιά –προβλέψιμα- σίγουρα όμως αισιόδοξα «Γέλα πουλί μου…γέλα είναι η ζωή μια τρέλα».
Το γήπεδο γέμισε ασφυκτικά, περισσότεροι από δέκα χιλιάδες φίλοι των τραγουδοποιών ήταν εκεί για να τους ακούσουν...
Άνθρωποι όλων των ηλικιών από έφηβους και φοιτητές μέχρι εκείνους που μεγάλωσαν ,ονειρεύτηκαν και αγάπησαν τα τραγούδια τους και τους ίδιους από το ξεκίνημα της διαδρομής τους.
Λίγο μετά τις 9:00 τα φώτα χαμήλωσαν…ενώ η αναμονή μεγάλωνε, «Αν είσαι θεός», τραγουδούν και αποθεώνονται οι ίδιοι από το μεγάλο κοινό . Για δέκα περίπου λεπτά συνεχίζουν μαζί ενώ μετά ο Μάνος Ξυδούς έρχεται για να θυμίσει κάτι από τις επιτυχίες των Πυξ Λαξ , με το γνώριμο πάθος και την ένταση του.
Τα τραγούδια των Κατσιμιχαίων («Ανόητες Αγάπες» «Νύχτωσε Νύχτα», η«Θεσσαλονίκη» του Θάνου Μικρούτσικου «Καλό Ταξίδι», «Μια Βραδιά Στο Λούκι»,«Don’t Worry Be Happy») εναλλάσσονταν με ξένες διασκευές των REM και Iggy Pop κ.α , δια στόματος του Τόλη Φασόη. Εκείνοι δίνουν το έναυσμα και το κοινό τους ακολουθεί… ενώ δεν λείπουν τ’ αμοιβαία πειράγματα , οι σύντομες αφηγήσεις, οι αφιερώσεις αλλά και οι συγγνώμες.
Λίγο πριν το τέλος της βραδιάς η «Ρίτα», ο «Φάνης», οι «Συγκάτοικοι στην τρέλα» και το « Μη γυρίσεις» ήταν αρκετά για ν’ απογείωσουν το κοινό.. που έμοιαζε να μην χορταίνει(πολύ δε περισσότερο, αφού οι ίδιοι –περιέργως- επέλεξαν να μην εμφανιστούν για πολλή ώρα μαζί στην σκηνή).
"Ευχαριστούμε πάρα πολύ. Ειλικρινά δεν το περίμενα. 10 χρόνια αργότερα. Περίεργο. Ο Θεός να σας έχει καλά." Με τα λόγια αυτά ο Χάρης αποχαιρετά το κοινό.. και τα δυο αδέλφια φεύγουν αγκαλισμένα από τη σκηνή , για να επιστρέψουν και πάλι ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του κοινού…και να κλείσουν τη βραδιά –προβλέψιμα- σίγουρα όμως αισιόδοξα «Γέλα πουλί μου…γέλα είναι η ζωή μια τρέλα».
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου